Τις «δομικές αλλαγές» που προτείνει η κυβέρνηση για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος παρουσίασε την Τρίτη 8/12 , στη συνεδρίαση της «Επιτροπής Ειδικών», ο υπουργός Εργασίας Ανδρ. Λοβέρδος.
Ο κ. Λοβέρδος είπε στην εισήγησή του ότι οι «αρχές του νέου συστήματος προτείνουμε να είναι ο δημόσιος και καθολικός χαρακτήρας, η βιωσιμότητα, ο εξορθολογισμός και η κοινωνική δικαιοσύνη. Σταθερή πολιτική μας βούληση ήταν και παραμένει να μη θιγεί το σημερινό πλαίσιο παροχών προς τους ασφαλισμένους».
Οι δαπάνες για την καταβολή των συντάξεων, επισήμανε ο υπουργός, αυξάνονται ήδη με γεωμετρική πρόοδο. Η Επιτροπή της ΕΕ εκτιμά, πως το 2040 θα φτάσουν στο 24,1% του ΑΕΠ, «κι αυτό με τον υπολογισμό της Επιτροπής της ΕΕ, πως σήμερα καταβάλλουμε το 11,4% του ΑΕΠ για συντάξεις, ενώ εμείς, εδώ στο υπουργείο Εργασίας-Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το υπολογίζουμε στο 13,52% για το 2009» προσέθεσε, τονίζοντας πως «το 2015 προβλέπεται έκρηξη στο συνταξιοδοτικό μας σύστημα» και «είναι, λοιπόν, προφανές πως απαιτούνται δομικές αλλαγές».
Στόχος της κυβέρνησης είναι το πόρισμα της Επιτροπής Ειδικών να είναι έτοιμο ως τα τέλη Απριλίου, να ακολουθήσει ο πολιτικός διάλογος εντός και εκτός Βουλής και να κατατεθεί το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή έως το τέλος Ιουνίου 2010.
Οι προετεινόμενες «δομικές αλλαγές» επικεντρώνονται σε εννέα επίπεδα:
1) Στο λογιστικό διαχωρισμό των προνοιακών από τις ασφαλιστικές παροχές. Με την αλλαγή αυτή επιδιώκεται η απόλυτη διαφάνεια στις παροχές και η σαφής οριοθέτηση των οικονομικών υποχρεώσεων του κράτους και των ταμείων. Παράλληλα, η αλλαγή αυτή θα μας επιτρέψει να αναζητήσουμε ευρωπαϊκούς πόρους, οι οποίοι θα στηρίξουν πολιτικές κοινωνικής ένταξης των μεταναστών και καταπολέμησης της φτώχειας.
2) Στη θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης ως κοινής αφετηρίας για όλες τις κύριες συντάξεις και στην ενίσχυση της ανταποδοτικής σχέσης εισφορών – παροχών, καθώς και στην ενίσχυση των κινήτρων ασφάλισης και παραμονής στην εργασία (εξάλειψη των κινήτρων για πρόωρη συνταξιοδότηση). «Πρέπει να γίνει σαφές προς κάθε κατεύθυνση: ένσημο δεν πρέπει και δεν μπορεί να πηγαίνει χαμένο» είπε ο κ. Λοβέρδος.
3) Στην επίλυση των προβλημάτων και των αδικιών που εμφανίζει σήμερα η διαδοχική ασφάλιση, έτσι ώστε, πέραν της διευκόλυνσης και του δίκαιου υπολογισμού της σύνταξης για τον ασφαλισμένο, να διευκολυνθεί η κινητικότητα στην αγορά εργασίας.
4) Στη σύσταση και λειτουργία ενιαίων τοπικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας, ώστε να καλύπτεται το σύνολο του πληθυσμού από τις μονάδες αυτές.
5) Στις ενοποιήσεις των ταμείων κύριας ασφάλισης, με κατεύθυνση τη συγκρότηση τριών ομάδων (Μισθωτοί, Αυτοαπασχολούμενοι, Αγρότες), μετά την εκπόνηση αναγκαίων μελετών. Η επιλογή αυτή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη, τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν σήμερα και να προβλέπει χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης ασφαλιστικής και διοικητικής ενοποίησης σε βάθος δεκαετίας. Στο πλαίσιο αυτό είναι απολύτως απαραίτητη η αναζήτηση βιώσιμων σχημάτων για την επικουρική ασφάλιση.
6) Στην ενίσχυση των κινήτρων εθελοντικής παραμονής στην εργασία μετά τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
7) Στη θέσπιση ενιαίου καθεστώτος για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και την επικαιροποίησή του μετά από τις αναγκαίες μετρήσεις και μελέτες, με την απαραίτητη επιστημονική συνδρομή. Στη θέσπιση, επίσης, ενιαίου καθεστώτος απονομής συντάξεων με αναπηρία, σε όλα τα ταμεία. Και στη θέσπιση, τέλος, ενιαίου πλαισίου μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα για την απασχόληση των συνταξιούχων.
8 ) Στην καθιέρωση πάγιου συστήματος ρύθμισης των οφειλών των επιχειρήσεων προς τα Ταμεία, ενός σταθερού δηλαδή συστήματος, που θα λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια και ενιαίους κανόνες (αυτό μπορεί να γίνει με την βελτίωση του υπάρχοντος πλαισίου του Ν.2676/1999).
9) Στην ανασύσταση του Εθνικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών, με χρηματοδότηση που θα προέρχεται από την άμεση φορολογία, την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και άλλες πηγές που πρέπει να αναζητηθούν. Η προβλεπόμενη σήμερα χρηματοδότηση κυρίως από τον ΦΠΑ, είναι άδικη για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, αλλά και ανεπαρκής.