Το υπουργείο Εργασίας διαμορφώνει τα τελευταία σημεία του Ασφαλιστικού και ετοιμάζεται για την τελική διαπραγμάτευση με τους ελεγκτές της τρόικας την Πέμπτη και την Παρασκευή, προκειμένου να οριστικοποιήσει τα εκκρεμή ζητήματα που αφορούν το ύψος των επικουρικών συντάξεων, τα όρια συνταξιοδότησης των μητέρων και τον τρόπο υπολογισμού των πλασματικών ετών ασφάλισης για τη συμπλήρωση της 40ετίας.
Όπως επισημαίνεται σε σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Το Βήμα, η βασική σύνταξη θα δίνεται σε όλους τους ασφαλισμένους στο 65ο έτος της ηλικίας τους, ενώ τα εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγησή της θα αφορούν μόνο τους ανασφάλιστους δικαιούχους.
Την Τρίτη, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου, Ρ.Σπυρόπουλος, ανακοίνωσε ότι τα εισοδηματικά κριτήρια θα αφορούν μόνο τις περιπτώσεις χορήγησης της βασικής σύνταξης σε ανασφάλιστους, ενώ αυτή θα δίδεται σε όλους τους ασφαλισμένους κατά το 65ο έτος της ηλικίας.
Συγκεκριμένα:
1) Η βασική σύνταξη θα χορηγείται σε όλους τους ασφαλισμένους ανεξαρτήτως εισοδηματικών κριτηρίων στα 65 έτη. Τα εισοδηματικά κριτήρια θα αφορούν τους ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Οι δανειστές, όμως, ζητούν τα εισοδηματικά κριτήρια να ισχύσουν και για τους ασφαλισμένους με υψηλά εισοδήματα. Δηλαδή ζητούν να δίδεται μόνο σε όσους έχουν χαμηλά ή μεσαία εισοδήματα.
2) Η βασική σύνταξη θα χορηγείται και πριν από το 65ο έτος, θα είναι όμως μειωμένη κατά 6% ετησίως. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ασφαλισμένος που συνταξιοδοτείται με 35ετία στα 60 έτη θα δει τόσο την αναλογική όσο και τη βασική σύνταξη να μειώνονται κατά 30%.
3) Η κυβέρνηση επιμένει οι επικουρικές συντάξεις να παραμείνουν ως έχουν. Οι επιτηρητές διαφωνούν και επιμένουν ότι εφόσον η επικουρική ασφάλιση είναι υποχρεωτική θα πρέπει οι συντάξεις να εμπεριέχονται στο γενικό ποσοστό αναπλήρωσης και να υπολογίζονται και αυτές με βάση το ετήσιο ποσοστό αναπλήρωσης του 1,2%.
4) Η καθιέρωση της 40ετίας για την πλήρη συνταξιοδότηση θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ωστόσο οι κυβερνητικές ενστάσεις εστιάζονται στον χρόνο για τη συμπλήρωση αυτού του χρονικού διαστήματος, διεκδικώντας να λαμβάνεται ως πλασματικός χρόνος ασφάλισης η περίοδος της στράτευσης, ο χρόνος λοχείας για τις γυναίκες, αλλά και ο χρόνος διαδοχικής ασφάλισης.